Kochana Irenko, dzisiaj
chciałem polecić Ci piękną operę Verdiego >Nabucco< (skrót od Nabucodonosor
- pol. Nabuchodonozor) –w
czterech aktach napisaną przez Giuseppe Verdiego a
wystawioną po raz pierwszy w Mediolanie w La Scali 9 marca 1842 roku. Akcja rozgrywa się w Jerozolimie i Babilonie około roku 587 p.n.e. Tytułowy Nabuchodonozor podbija Judeę. Wyobraź sobie, że publiczność Mediolanu,
rozemocjonowana wspaniałą i podniosłą muzyką, odniosła opowiadaną historię do
ówczesnej sytuacji we Włoszech.
Burzliwe demonstracje na ulicach miasta spowodowały, że okupacyjne władze austriackie
zakazały wystawiania opery. Opera jest długa, możesz jej odsłuchanie rozłożyć
na kilka dni. https://www.youtube.com/watch?v=dNWq2nEkNhc
Życzę Ci pięknego popołudnia, Tata
Kochana Irenko, przyglądając się wykonaniu
opery dostrzegłaś dyrygenta (Riccardo
Muti) i kilkudziesięciu muzyków. Każdy z nich miał przed sobą partyturę (zapis
nut). Operę napisał wspaniały kompozytor (Verdi). A teraz przypatrz się
podobieństwu opery do powstającego organizmu (np. muszki owocowej). Na początku
jest jedna komórka. Ta dzieli się na dwie, te dwie dzielą się dalej i powstają
cztery, i tak dalej. Podziały następują szybko. Komórek jest coraz więcej.
Każda komórka jest siostrą każdej innej. Gdy komórek jest dostatecznie dużo,
zaczynają poruszać się wedle ustalonego rytmu. Każda komórka wie co robić,
zdaje się, że ma partyturę. Jednakże
dzieje się cud – każda komorka wykonuje inne zadanie. Podobnie jak muzycy -
jeden gra na skrzypcach, inny na flecie. I wówczas larwa muszki zaczyna się poruszać.
Odnosisz wrażenie, że komórkami kieruje niewidoczny dyrygent. Oglądasz najwspanialszą
operę - żywy organizm. Utul kochanego Łososia. Pięknych snów. Mocno Cię kocham,
Tata
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz